Η ΑΜΦΙΣΗΜΗ ΛΙΧΟΥΔΙΑ

Το χοιρινό είναι ένα από τα πιο αγαπημένα αλλά και συνάμα πλέον απορριπτέα κρέατα. Είναι ζώο παμφάγο και αυτό του δίνει το πλεονέκτημα σε συνθήκες εκτροφείου να μην κινδυνεύει από ασθένειες που οφείλονται σε διατροφικές παρεκκλίσεις όπως συνέβη πρόσφατα με τις αγελάδες. Πρόγονος του οικόσιτου χοίρου ήταν ο αγριόχοιρος που με την πάροδο των χρόνων εξημερώθηκε  πλησιάζοντας τον άνθρωπο στα σημεία που έτρωγε για να φάει τα απομεινάρια των τροφών. Σε αυτό το γεγονός στηρίχθηκε η πεποίθηση της περί ακαθαρσίας του χοιρινού κρέατος που εκφράστηκε σε διάφορες θρησκείες και ενισχύθηκε από τον τρόπο διαβίωσής του. Παρόλα αυτά ο χοίρος θεωρείται ζώο υψηλής νοημοσύνης, ανεπτυγμένων ενστίκτων και αισθήσεων, όπως η όσφρηση του, που χάρη σε αυτήν ανακαλύπτει το σπάνιο υπόγειο μανιτάρι τρούφα και απολαμβάνουμε το εξαιρετικό αυτό έδεσμα. Αυτό όμως που το κατατάσσει ανάμεσα στα πιο αγαπητά κρέατα είναι η νοστιμιά του. Διαθέτει πλούσια μυϊκή μάζα που προσφέρει αναλογικά με το ίδιο αλλά και σε σύγκριση με άλλα ζώα  αρκετή ποσότητα τρυφερού γλυκού κρέατος.

Όλα τα μέρη του ζώου χρησιμοποιούνται για την παρασκευή κάποιας λιχουδιάς. Από το κεφάλι που προσφέρεται ψητό ή στην πιο ντελικάτη  μορφή της «πηχτής» μέχρι τα πόδια που δίνουν εξαιρετική σούπα. Τα παλαιότερα χρόνια συνήθιζαν να χρησιμοποιούν το λίπος του ζώου σε καπνιστή η παστή μορφή το γνωστό λαρδί για τις ανάγκες τους σε πρώτη ύλη μαγειρέματος. Η αλλαντοβιομηχανίες ανθούν χάρη στο χοιρινό κρέας και απευθυνόμενες σε φανατικούς καταναλωτές  προσφέρουν στην αγορά  από κάθε λογής λουκάνικα, bacon και σαλάμια μέχρι εξεζητημένα καπνιστά χοιρομέρια όπως το proscuitto ή το jamon iberico.  Στην χώρα μας μάλιστα δεν θα μπορούσε να κατέχει πιο σημαντική θέση από αυτή του πρεσβευτή της γεύσεως στον παγκόσμιο γαστρονομικό χάρτη, μέσω του…… «γύρου».