Την Κυριακή (εργαζόμενος φυσικά) ακούγοντας ραδιόφωνο κάτι προσέλκυσε την προσοχή μου. Ηταν μια ραδιοφωνική εκπομπή που κάποια στιγμή αναφέρθηκε στην συνδιάσκεψη του ΟΑΣΕ που θα γίνει στην Κέρκυρα την Κυριακή. Στο αποκορύφωμα της εκπομπής ο εκφωνητής προανήγγειλε την τηλεφωνική επικοινωνία με τον Ηλία Μαμαλάκη, ο οποίος, όπως προλόγησε, έχει αναλάβει την ευθύνη για τη σύσταση του εδεσματολογίου που θα παράσχουμε στους υπουργούς των Εξωτερικών των χωρών που θα μας επισκεφθούν. Αίφνης ακούω την φωνή του πάντα ορεξάτου κύριου Μαμαλάκη να ξεδιπλώνει περήφανος την κλίμακα των παρατιθέντων πιάτων όπως ορίζουν οι γαστρονομικοί κανόνες σε συνδυασμό με το πρωτόκολλο που ισχύει σε τέτοιες εκδηλώσεις. Από παθητικός ακροατής κάνω στροφή 180 μοιρών και μαγνητίζομαι κοντά στο ηχείο του ραδιοφώνου. Ο δαίμων όμως της κουζίνας είναι ο πιο πονηρός από όλους, αποσπώντας ένα μεγάλο μέρος της ακρόασής μου. Τελικά, ξεπερνώντας τον εαυτό μου, αποκτώ εκείνο το οποίο -μισοακούγοντάς το- ανέσυρε κάποιες εντυπώσεις από την βαθιά τους κατοικία: το μενού της τελετής.
Διαβάζω: Κατά την υποδοχή
1. "Μικρό καναπέ με βούτυρο λιαστής ντομάτας με ρολό γαύρου μαρινάτου και ένα κουμπί κάππαρης."
Εικόνες των Κυκλάδων αναδύονται. Το άνυδρο του τοπίου μετουσιώνεται σε εύπλαστο μείγμα από έντονη ηλιοφάνεια για να υποδεχτεί τον αγαπημένο ουζομεζέ σε κοχλιοειδή μορφή βραβευμένο με ένα κουμπί (τι τρομερή ευστοχία!) κάππαρης... από την ποδιά της παπαδιάς στον Ρούκουνα της Ανάφης.
2."Μικρό καναπέ με φάβα με καραμελωμένο κρεμμύδι και αυγοτάραχο Μεσολογγίου"
Ανοιχτόκαρδη πρόσκληση φιλοξενίας. Βουτάμε στην παιδική μας ηλικία και ανοίγουμε το ψυγείο της γιαγιάς για να βγάλουμε το μπολ με την φάβα να προσφέρουμε στους καλεσμένους, ενώ κατακλύζει το δωμάτιο η γλυκιά μυρωδιά του κρεμμυδιού που τσιγαρίζεται στο γκάζι. Στην μέση του τραπεζιού βέβαια θα τρατάρουμε τον εκλεκτότερο μεζέ, που σπάνια έχουμε στο σπίτι, το αυγοτάραχο Μεσολογγίου.
3. "Παραδοσιακό πουγκί από φύλλο με φέτα Μακεδονίας αρωματισμένο με φρέσκο δυόσμο και παρθένο ελαιόλαδο Κρήτης."
Προσδοκία της ευχάριστης έκπληξης. Τα δώρα είναι συνήθως σε τυλιγμένα κουτιά. Οταν μας τα προσφέρουν, πριν τα ανοίξουμε, αναρωτιόμαστε πόσο θα μας χαροποιήσει το περιεχόμενο. Νιώθουμε ένα σφίξιμο. Το ανοίγουμε και χαμογελάμε. " Μάλλον με ξέρει" σκεφτόμαστε.
ΔΕΙΠΝΟ ΚΑΘΙΣΤΟ
1. ''Φιλέτο σφυρίδας σχάρας με σταμναγκάθι σωτέ με λαδολέμονο"
¨Με λαδολέμονο?" Θα αναρωτιόντουσταν με μια φωνή σε παραμύθι οι μακρινές ξαδέλφες από την Εσπερία Ταρτάρ και Ρεμουλάντ. Για να τους απαντηθεί ότι σε αυτόν τον μουσικό ρυθμό μετά τις υψηλές νότες: φ ιλ, σ φ υδ, σ χα, μ να, θι, φρόνιμο είναι να έρθει ο γλυκός ήχος του λαδολέμονου.
2."Ρολό από αρνίσιο παϊδάκι ψημένο στο φούρνο με μείγμα βοτάνων. Συνοδεύεται από πουρέ πατάτας με παρθένο ελαιόλαδο Καλαμάτας αρωματισμένο με μαραθόσπορο και από πουρέ καπνιστής μελιτζάνας."
Την μάχη του ευγενούς εντυπωσιασμού την κερδίζεις όταν σε θυμούνται. Και επειδή η όσφρηση είναι η αίσθηση της μνήμης , επιστρατεύονται τα αρώματα του τόπου και οι εμποτισμένες εδώ και γενιές τεχνικές , ένθεν κακείθεν των δυο θαλασσών μας, προς ευόδωση του σκοπού.
Ακολουθεί παραδοσιακό μπακάλικο:
ελαιόλαδο με δενδρολίβανο, πάστα ελιάς με θυμάρι, καταϊφι, παγωτό καϊμάκι, γλυκό βύσσινο, χαμομήλι, λουϊζα, άρτοι, κουμ-κουάτ, αμυγδαλωτά, λουκούμια, μουστοκούλουρα, τζιτζιμπίρα. Υπάρχουν σώφρονες επιλογές κρασιών και σούπα ξινού τραχανά.
Λένε ότι ο άνθρωπος χαίρεται με μικρά πράγματα. Βέβαια πολλές φορές τα πράγματα δεν είναι μικρά, αλλά εμείς δεν είμαστε στην κατάλληλη "φάση" για να τα εκτιμήσουμε. Ετσι κάποια στιγμή μπορεί να ακούσεις κάτι που μπορεί να σε αφορά και κοιτάζοντάς το να σκεφτείς φωναχτά: "κάτι γίνεται".
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου